‘Boogie Woogie’ in de hofstad

Ook onze eigen ‘kunst’ is een knipoog naar de meester. De grotendeels geboorde Victory Boogie Woogietunnel is de eyecatcher van de Rotterdamsebaan in Den Haag. De nieuwe verbinding van bijna vier kilometer tussen de rijkswegen A4/A13 en de centrumring moet zorgen voor een betere bereikbaarheid van de hofstad.

4 september 2017

Euforisch gejoel en angstig gegil. Soms waaien er flarden uitbundige geluiden uit het aanpalende familiepark Drievliet over de bouwplaats. Waar iets verderop mensen in een achtbaan meters de lucht in vliegen, duiken hier straks auto’s diep onder de grond. We staan in de startschacht van de boormachine en de latere toerit van de tunnel. Op de damwanden aan het eind van de imponerende bouwkuip zijn de contouren van de twee tunnelbuizen al in staal ‘uitgetekend’. ‘We noemen het de brilwand!’, glimlacht uitvoerder Civiel Vlietzone Ron van der Heijden. ‘In januari gaat de boor daar voor het eerst in de grond.’

In de ban van de boor

Files op de Utrechtsebaan en toenemend sluipverkeer door woonwijken in Rijswijk en Voorburg vormden de aanleiding voor het project. De Vlietzone is niet het enige toneel.

De andere bouwlocaties: bedrijventerrein de Binckhorst – waar de boor ‘uittreedt’ – en knooppunt Ypenburg waar toe- en afritten van de snelwegen worden aangepast en/of verlegd. ‘Ons werk in de Vlietzone staat volledig in het teken van de boor’, vertelt Ron. ‘Die moet rond de jaarwisseling volgend jaar klaar zijn. Best een uitdaging als je weet dat we door externe factoren in 2015 pas drie maanden later konden beginnen.’

Rijdende fabriek

Bouwcombinatie Rotterdamsebaan (VolkerWessels en BAM) is verantwoordelijk voor het ontwerp, de voorbereiding, uitvoering en 15 jaar onderhoud van het nieuwe tracé. Aan onze voeten ligt een bouwkuip van 250 meter lang, 30 meter breed en 15 meter diep. De zware betonnen constructie moet straks de gigantische krachten van de boor opvangen als het gevaarte zich afzet voor de eerste meters. De boor heeft een diameter van ongeveer elf meter en is ruim zeventig meter lang. ‘Een complete rijdende fabriek met elektriciteit, hydrauliek, lucht, grout, grond, bentoniet’, zegt Ron. ‘Hier op het maaiveld verrijzen verschillende installaties om de grondstoffen te verwerken, filteren en zoveel mogelijk te scheiden voor hergebruik. De fundatie van die installaties dient later weer als basis voor de toerit van de tunnel.’ De technieken zijn voor onze collega’s niet nieuw, maar de combinatie ervan maakt het project bijzonder. ‘De kuip bestaat uit verschillende compartimenten waar we telkens andere keuzes maakten in materieel en technieken.’

1200 kuub in 14 uur

GEWI-ankers, damwanden, combiwanden, buispalen, betonpalen, onderwaterbeton en ga zo maar door. Alles komt voorbij. ‘Door de wapening van nieuwe wanden lopen zwarte leidingen. Om het beton tijdens het uitharden te koelen’, doceert Ron: ‘Bij zulke grote hoeveelheden komt er veel warmte vrij. Dat voeren we af om scheuring door té snelle uitharding te voorkomen.’ De boor wordt in delen in de bouwput gehesen en ter plekke geassembleerd. ‘Daar hebben we elke centimeter voor nodig!’, verzekert Ron. ‘Als hij eenmaal vertrokken is voor de eerste buis, werken we deze kant verder af.’ Aan de voet van de ‘brilwand’ denkt Ron met trots terug aan de bijzondere stort: ‘Om tijd te besparen hebben we die samen met de zijwanden in één keer gedaan: 1200 kuub met 30 man in 14 uur!’